Antiinhisar qanunvericiliyinin pozulmasında fiziki şəxslərin rolu

Kartel razılaşmaları, şirkətlərin bazarda rəqabəti məhdudlaşdıran, qiymətləri süni şəkildə qaldıran və bazarı bölüşdürən gizli anlaşmalarıdır. Bu anlaşmalar adətən yazılı deyil, şifahi şəkildə baş verir və aşkarlanması çətindir. Amma rəqabət qurumları maliyyə, mühasibatlıq sənədləri, şirkət yazışmaları, məlumat bazaları və hətta anonim məlumatlardan yararlanaraq kartelləri üzə çıxara bilirlər.

Orqan cərimə kəsərsə, hədəf şirkət bu qərarı icra etməlidir, amma qərarla razı deyilsə məhkəməyə şikayət edə bilər. Məhkəmə orqan qərarını ləğv edə və ya dəyişdirə, yaxud təsdiqləyə bilər. Bu, hüquqi müdafiə mexanizmidir.

Bir şirkətin haqsız rəqabət praktikalarından zərərçəkən istehlakçı və ya rəqib sahibkar, bunu rəqabət orqanına şikayət edə bilər. Şikayət, yazılı formada sübutlarla (məsələn, müqavilələr, qiymət cədvəlləri, reklam materialları və s.) birlikdə təqdim edilə bilər. Orqan bu şikayəti araşdırmalı və qanun pozuntusu aşkarlanarsa, müvafiq tədbirlər görməlidir.

Bazarda xammal təchizatçısı olan şirkət, rəqibləri üçün material satışını qəsdən əngəlləyir və ya yüksək qiymət müəyyən edir. Nəticədə rəqiblər məhsul istehsal edə bilmir və bazardan çıxırlar. Bu, inhisarçı strategiya kimi dəyərləndirilir.

Təbii inhisar o sahələrə deyilir ki, orada infrastrukturun təkrarlanması iqtisadi cəhətdən səmərəsizdir (məsələn, dəmiryolu xətləri, elektrik-nəqli xətləri). Bu sektorlarda rəqabət az və ya yoxdur, dövlət tənzimləməsi vacibdir. Məsələn, enerji paylama şəbəkəsi bir şirkətə məxsus ola bilər, çünki paralel şəbəkə qurmaq baha və qeyri-məntiqlidir.

Bəzi fəaliyyət növləri üçün dövlət lisenziyası tələb edilir (məsələn, telekommunikasiya, energetika). Lisenziya sahibinin bazarda monopol mövqeyi ola bilər. Rəqabət qanunvericiliyi belə şəraitdə lisenziya sahibinin haqsız rəqabət metodları tətbiq etməsinin qarşısını alır. Onun tarifləri, xidmət keyfiyyəti və hamıya bərabər şərtlər təqdim etməsi izlənir.

İki böyük şirkətin birləşməsi və ya bir şirkətin digərini satın alması bazarda rəqabəti zəiflədə bilər. Xüsusən də bazar payları yüksəkdirsə, bu, inhisarın yaranmasına səbəb olur. Rəqabət qanunvericiliyi bu prosesi tənzimləyir, böyük birləşmələr antiinhisar orqanının icazəsi olmadan gerçəkləşdirilə bilməz.

Dövlət bazara müdaxilə edərkən mümkün qədər minimal müdaxilə edərək sərbəst rəqabəti dəstəkləməlidir. Yəni hər məsələdə şirkət fəaliyyətinə qarışmaq liberal iqtisadi prinsiplərə ziddir. Sadəcə inhisarçılıq və ya haqsız rəqabət praktikasına qarşı ölçü götürülməlidir.

Bu “predatory pricing” adlanır. Bir şirkət qısa müddətə zərərinə satış edərək rəqibləri bazardan kənarlaşdırır, onlar iflasa uğradıqdan sonra qiyməti kəskin yüksəldir. Bu, inhisar qazanma taktikasıdır.