Aşağı qiymətlə rəqibləri çıxarıb sonra qiyməti artırma praktikası nədir?

Yalnız dövlət orqanları deyil, pozuntudan zərər çəkən bütün tərəflər, o cümlədən istehlakçılar və rəqiblər məhkəməyə müraciət edə bilər. Bu, rəqabət hüququnun mülki-hüquqi müstəvidə icrasını təmin edir. Onlar maddi zərərin, hətta mənəvi zərərin ödənilməsini tələb edə bilərlər.

İqtisadi subyektlərin tender və ya dövlət satınalması prosesində ədalətsiz razılaşmaya getməsini ifadə edir. Məsələn, ayrı-ayrı şirkətlər formal təkliflər verib əvvəlcədən qalibi müəyyənləşdirir, süni rəqabət yaradılır. Bu həm dövlət büdcəsinə, həm də rəqabətə mənfi təsir göstərir.

Şirkət rəhbərləri və menecerləri qəsdən razılaşmalar edirsə, hüquqi şəxs cərimələnir. Bəs fiziki şəxs kimi o menecerlər fərdi cavabdeh ola bilərmi?

Texnoloji platformalar, sosial şəbəkələr və axtarış motorları bazarda böyük istifadəçi bazasına malikdirlər. Bu gücdən istifadə edərək, reklam bazarını, platformada yerləşdirilən kontenti və sair amilləri istədikləri kimi tənzimləyib rəqibləri sıxışdıra bilərlər. Qanun buna qarşı tədbirlər nəzərdə tutur.

Müvafiq olaraq İqtisadiyyat Nazirliyi yanında Antiinhisar və İstehlak Bazarına Nəzarət Dövlət Xidməti bu sahə ilə məşğuldur. Onlar antiinhisar, haqsız rəqabət, istehlakçıların hüquqlarının qorunması üzrə dövlət siyasətini həyata keçirirlər.

Kompleks bazar strukturları, birləşmələr, distribusiya müqavilələri, qiymət siyasəti və s. məsələlərdə şirkətlər təsadüfən belə qanunu poza bilər. Cərimələr isə çox böyük ola bilər.

Orqan cərimə kəsərsə, hədəf şirkət bu qərarı icra etməlidir, amma qərarla razı deyilsə məhkəməyə şikayət edə bilər. Məhkəmə orqan qərarını ləğv edə və ya dəyişdirə, yaxud təsdiqləyə bilər. Bu, hüquqi müdafiə mexanizmidir.

İnhisarçı mövqeyə malik şirkət, bazarda rəqibi olmadığı üçün qiymətləri artıra, keyfiyyəti aşağı sala və yaxud istehsal həcmini qəsdən azalda bilər. Bu isə istehlakçıların mənafeyinə zərbə vurur, bazarın sağlam rəqabət prinsiplərini pozur. Nəticədə iqtisadiyyatın inkişafı ləngiyir, yenilik və texnoloji irəliləyiş üçün stimullar azalır, ümumilikdə sərbəst bazar mühitinə mənfi təsir göstərir.

Bazarda xammal təchizatçısı olan şirkət, rəqibləri üçün material satışını qəsdən əngəlləyir və ya yüksək qiymət müəyyən edir. Nəticədə rəqiblər məhsul istehsal edə bilmir və bazardan çıxırlar. Bu, inhisarçı strategiya kimi dəyərləndirilir.