Müqavilədə fors-major şərti nəyə görə vacibdir?

Bəzi növ müqavilələr – daşınmaz əmlakın alqı-satqısı, ipoteka, lizinq və ya nizamnamə kapitallarında payların satışı kimi – qanunla icbari dövlət qeydiyyatına məruz qalır. Bu halda, mütləq notarial qaydada təsdiq və ya qeydiyyat prosedurları tələb edilir.

Şirkət nizamnaməsində fərqli bir qayda var, amma müştəri ilə bağlanan müqavilədə daha başqa şərt qeyd edilib. Hansı üstün sayılır?

Bəzi hallarda tərəflər rəsmi müqavilədən öncə niyyət protokolu (Letter of Intent) və ya Memorandum of Understanding (MoU) bağlayırlar. Bu sənədin hüquqi qüvvəsi varmı, yoxsa sadəcə bəyannamədir?

Xüsusilə beynəlxalq müqavilələrdə hansı ölkənin qanununun tətbiq ediləcəyi və mübahisələrin hansı məhkəmədə həll ediləcəyi göstərilir. Bu, ‘tətbiq olunan hüquq’ və ‘jurisdiksiya’ bəndləri ilə tənzimlənir.

Sığorta şirkəti ilə müqavilə bağlanıb. Lakin müəyyən hal baş verəndə ödənişdən imtina edilə bilər. Bu halların müqavilədə göstərilməsi niyə vacibdir?

İndi tərəflər məhkəmədən öncə mediasiya prosedurunu sınamaq üçün müqaviləyə maddə salırlar. Bu metod mübahisələrin uzanmasının qarşısını alırmı?

İşçi ilə işəgötürən arasında kommersiya sirrinin qorunması barədə ayrıca müqavilə bağlana bilərmi, yoxsa bu, əmək müqaviləsinin tərkib hissəsidir?

Müqavilənin etibarsız olması üçün onun qanun pozuntusu ilə bağlanması, saxtakarlıq, zorakılıq, aldatma və ya sərxoş, yetkinlik yaşına çatmayan və s. kimi hüquqi qabiliyyəti məhdud şəxslərlə imzalanması kimi hallar mövcud ola bilər. Həmçinin müəyyən formal tələblər pozulduqda da müqavilə etibarsız hesab edilə bilər.

Bəzən bir sənədin əsli bir tərəfdə, surəti digər tərəfdə qalır. Surətdə imza yoxdur. Bu, hüquqi problem yaradırmı?